Verhaal van Alexandra

Verhaal van Alexandra

Alexandra, 31 jaar

Mijn moeder is door haar psychoses meerdere keren opgenomen geweest, waarvan zelfs een keer een opname van een paar jaar. Ik heb vanaf dat ik een baby was al op veel verschillende plekken gewoond. Eigenlijk ben ik vooral opgevoed door mijn oma, ooms en tantes. De band tussen mijn moeder en mij was hierdoor op jonge leeftijd al flink verstoord. De rollen bij ons thuis waren omgedraaid. In plaats van dat mijn moeder voor mij zorgde moest ik juist veel voor haar zorgen. Als kind heb ik niet goed voor mezelf leren zorgen. Er was weinig aandacht voor hoe ik mij voelde. Het gaf mij een gevoel dat ik niet belangrijk was. Ik vond het daardoor ook lastig om te vertellen wat ik zelf graag wilde en ik had ook moeite met mij open stellen voor anderen. Ik heb hierdoor jarenlang een innerlijke strijd gehad. Ik had eerder wantrouwen dan vertrouwen richting mensen. Soms heb ik daar nog steeds moeite mee. Dit zorgde er ook voor dat ik mij vaak eenzaam voelde.

Wat mij vooral geholpen heeft bij het overwinnen van deze innerlijke strijd is lotgenotencontact. Contact met mensen die soortgelijke ervaringen hebben. Het hielp mij om open te zijn over mijn eigen ervaring en door de verhalen van anderen kreeg ik inspiratie over hoe ik met mijn situatie kon omgaan. Dit contact vond ik op verschillende plekken, waaronder in de vrouwenopvang waar ik een tijdje gewoond heb en via een KOPP groep. Een tip uit de KOPP groep die mij destijds veel geholpen heeft was dat het niet erg is om even afstand te nemen van je ouders, zodat je je kan focussen op eigen herstel. In deze periode heb ik mijzelf beter leren kennen, zoals welke relaties ik belangrijk vind en wat ik zelf uit die relaties wil halen. De afgelopen jaren heb ik actief een aantal betekenisvolle relaties opgebouwd. Deze relaties leren mij om mij open en kwetsbaar op te stellen. Het heeft mij heel erg geholpen om mij niet meer eenzaam te voelen.

Ik ben nu ook weer begonnen met het herstellen van de relatie met mijn moeder. Door haar afwezigheid in mijn jeugd hebben we elkaar nooit goed leren kennen, dus daar ga ik mee beginnen.

Tips:

  • Praten lucht op. Het geeft je ook de kans om ondersteuning te krijgen als je dit nodig hebt.
  • Lotgenotencontact kan je helpen om erkenning, herkenning en inspiratie te vinden. Dit kan in verschillende vormen. Kies de vorm waar jij je prettig bij voelt.
  • De behoefte aan contact is verschillend voor iedereen. Het is belangrijk om relaties op te bouwen die voor jou goed voelen.
  • Afstand nemen van een persoon of situatie kan helpen om na te denken over wat jij zelf wil
Scroll naar top